به گزارش هیجار ،دشت لاله های واژگون الیگودرز به عنوان بزرگترین دشت لاله واژگون جهان یکی از مناظر دیدنی این شهرستان است که هر بینندهای را مجذوب خود میکند و همه ساله در فصل بهار دامنههای زاگرس پوشیده از گلهای زیبای لاله واژگون در رنگهای سرخ و زرد میشود و این مناظر زیبا از ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی مرکز الیگودرز شروع و تا فراز دامنه های زاگرس ادامه می یابد.
دشت دالانی الیگودرز با دوهزار و ۹۰۰ هکتار وسعت در یکی از ارتفاعات منطقه حفاظت شده اشترانکوه قرار دارد.
قرار گرفتن این دشت زیبا در ارتفاعات اشترانکوه و احاطه شدن توسط کوههای دیگری همچون مورزرین قالی کوه شاه کول و نسارتخت زیبایی آن را صد چندان کرده است.
مجموعه این مناظر چشم نواز و بی بدیل باعث شده همه ساله خیل عظیم گردشگران و دوستداران طبیعت از سراسر کشور به این منطقه سرازیر شوند. در این دشت زیبا ومنحصر به فرد دو نوع نادر از گل های لاله واژگون به نامهای ‘سوسن چلچراغ’ و ‘اشک مریم’ با ارتفاعی بالغ بر ۱۲۰ سانتی متر می روید.
با ذوب برفها در دامنه کوههای منطقه دره دائی الیگودرز، هزاران لاله سرخ واژگون از بطن خاک سیاه می رویند و به سان نوزادان طبیعت در دامن دایه باد سرود زندگی آغاز می کنند.
رویش هزاران لاله واژگون در آوان هر بهار در دشت زیبای لاله های واژگون جلوه بی نظیر و کمیاب طبیعت گوناگون حیات وحش در ایران را نمایان می کند. دشت زیبای «لاله های واژگون الیگودرزدر منطقه سردسیر شرق استان لرستان قرارگرفته و رویشگاه گل منحصر به فرد و کمیاب «لاله های واژگون» و انواع دیگری از گیاهان مرتعی خودرو است. اجاره ویلاها و سوئیتهای اطراف تهران در میهمان شو رزرو ویلا تبلیغ
لاله واژگون برخلاف سایر گونه های لاله و سایر گلها از ساقه به سوی زمین برگشته است و بدین سبب نامش را واژگون نهاده اند و برخی نیز به سبب آنکه درمیان گلبرگهایش همواره قطره آبی جاری است، بدان «گل اشک» نیز می گویند.
از مجموع ۱۲ گونه گل تزیینی لاله، لاله واژگون، گل بومی سرزمین ایران است که در قرن شانزدهم میلادی به اروپا برده شد و در اقلیم مناسب قاره سبز پرورش یافت.
در کنار رویش لاله های واژگون ،گون، موسیر و انواع دیگری از گیاهان مرتعی در هر بهار زینت بخش دشت لاله ها است. مناظر زیبا و پوشش گیاهی منحصر به فرد این منطقه همه ساله هزاران نفر از مشتاقان طبیعت را به سوی خود می کشاند. ولی این طبیعت بی نظیر در گام رو به جلوی تخریب ونابودی هرروز عقب تر می رود و دوستداران طبیعت در هر سال نشانه های کمتری از این طبیعت بکر را نسبت به سالهای قبل از آن می یابند. بوته کنی بی رویه خصوصا کندن پیازلاله این عرصه طبیعی را کوچکتر کرده است.
این منطقه به سبب رویش گونه های منحصر به فرد از گیاهان مرتعی و نیز لاله های واژگون در دومین ماه از بهار هرسال، غنیمتی از طبیعت در استان لرستان است که به تدریج ازکف می رود. هر دوستدار طبیعتی می داند که گلهای وحشی تنها در اقلیم خود می رویند و آنان که هرساله به قصد تفرج برای دیدن این لاله ها هجوم می برند.
متاسفانه ها با لاله ها درست رفتار نمی کنند واقدام به کندن لاله ها می کنند، غافل از اینکه این گل زیبا تا چند ساعت دیگر پژمرده میشود وبه کنار جاده پرتاب خواهد شد ودرصورت کاشت پیاز آن درحیاط خانه به ندرت رشد خواهد کرد،به همین دلیل بوته کنی و چیدن لاله های واژگون آن هم در فصل تکثیر ورویش، عامل مرگ گلهاست و دیری نخواهد پایید که دراین منطقه دیگر گلی نخواهد روئید و این دشت زیبا بر نام بی مسمای خود خواهد گریست.
در این میان فرهنگ سازی توسط رسانه ها ی دیداری ونوشتاری خصوصا صدا وسیما میتواند درتغییر نگرش مردم نسبت به این گلها ی زیبا و نوع برخورد مردم با این لاله ها موثر باشد واین امر کمک شایانی به حفظ این طبیعت بی همتا خواهد کرد.
انتهای پیام /
