به گزارش هیجار، شهرستان الیگودرز با اینکه در زمان جنگ، مهد سرداران بزرگی چون میرشاکیها، توکلیها، نادری، قلیها و بزرگان رزمنده حماسهسازی بود، اما از نعمت کارخانه و کارگاههای صنعتی محروم بود.
اما محرومیت به آن معنا نیست که جامعه کارگری و فعالان این عرصه در وقایع اجتماعی نظیر جنگ تحمیلی، حضور نداشتهاند، بلکه شغل غالب و قالب مردم در آن زمان، کارگری بوده است.
شهید سرافراز محمد حیدری که در کارخانه سیمان شهرستان دورود فعالیت میکرد، نخستین شهید جامعه کارگری شهرستان الیگودرز است که در دوم فروردینماه سال ۱۳۶۱ در بستان به شهادت رسید.
امروزه این شهرستان به برکت خون پاک هفت شهید این قشر و شهدای گرانقدر دیگر اقشار، توانسته است به بیش از هزار کارگاه فعال دست پیدا کند و فضایی فراهم شود که حدود ۱۰ هزار نفر را بهصورت مستقیم وارد بازار کار کند.
از شهدای کارگر این شهرستان میتوان از عبدالرضا گلمحمدی، خدارحم نورافکن، رمضان جمشیدی، علی شرفی و حسن عباسی نام برد.
شهید حسن عباسی، پنجم مهرماه سال ۱۳۰۱ در شهرستان الیگودرز به دنیا آمد، پدرش ابوالقاسم و مادرش کوکب نام داشت، سوادش در حد خواندن و نوشتن بود و کارگر شرکت نفت شد، ازدواج کرد و صاحب سه دختر شد و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و ۲۴ تیرماه سال ۱۳۶۷ در عملیات رمضان اسیر شد و ۲۷ مردادماه سال ۱۳۶۷ در اردوگاه عراق، بر اثر سکته قلبی شهید شد و پیکر مطهرش را در گلزار شهدای شهر الیگودرز به خاک سپردند.
شهید علی شرفی، سوم خردادماه سال ۱۳۳۵ در روستای باغ لطفیان از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد، پدرش رحمخدا مثل بیشتر مردم روستا، سرش به کار کشاورزی بود و مادرش ماهپری هم به پدر کمک میکرد و هم به بچههایش میرسید، علی الفبای آزادگی را بر سر سفره پدر آموخت و از بر شد، دنبال خواندن و نوشتن نرفت، با همان رخت کارگری که بر تن کرده بود سال ۱۳۵۶ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و یک دختر شد.
جنگ تحمیلی که زبانه کشید نیروی بسیج شد و در جبهه حضور یافت و چهاردهم اردیبهشت سال ۱۳۶۷ در بوکان سرش مورد اصابت گلوله بعثیها قرار گرفت و شهید شد و پیکر مطهر او را در گلزار روستای ده تیرانی شهرستان الیگودرز به خاک سپردند.
شهید رمضان جمشیدی، نوزدهم مردادماه سال ۱۳۴۶ در روستای ایونلوی الیگودرز متولد شد، او تا پایان دوره ابتدایی درس خواند بزرگ که شد به کمک خانواده شتافت بعد از آن کارگر شهرداری شد و با آغاز جنگ، او هم مثل بقیه بچههای محل لباس بسیجی به تن کرد و در جبهه حضور یافت، نوزدهم تیرماه سال ۱۳۶۷ در حالی که تیربارچی بود و نقطه به نقطه جاده را میپایید که راه را بر دشمن ببندد، در جاده بانه سورکوه توسط نیروهای عراقی نشانه رفت و پس از اصابت ترکش به پیکرش شهید شد تا شکوفه ای بر شهدای روستایش باشد.
شهید خدارحم نورافکن، در پانزدهم شهریور سال ۱۳۳۰ در روستای باوکی از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد پدرش محمدحسن، از کشاورزان زحمتکش بود که نان حلال را با عرق جبین درمیآورد مادرش زنی مهربان و کدبانو بود که بیبیجان نام داشت.
خدارحم در حد خواندن و نوشتن به کسب علم و دانش پرداخت و بهعنوان کارگر شهرداری مشغول به کار شد و سال ۱۳۵۵ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد، از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و سیام اردیبهشتماه سال ۱۳۶۵ در حاجعمران عراق، بر اثر اصابت ترکش، به شهادت رسید، پیکرش مدتها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص، به الیگودرز آمد و در کنار یاران شهیدش به خاک سپرده شد.
شهید عبدالرضا گلمحمدی، نیز در هفدهم مردادماه سال ۱۳۳۲ در روستای خمه سفلا از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد، پدرش غلامرضا مثل بقیه اهالی روستا کشاورز بود صاف و ساده و مهربان و مادرش ملکخانم هم در کنار پدر سرگرم امور پخت و پز و خانهداری بود.
عبدالرضا به قدری دنبال مکتب و درس خواندن رفت که خواندن و نوشتن بیاموزد عبدالرضا نیز مثل پدر پیشه کشاورزی را در پیش گرفت و سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و یک دختر شد و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و هفتم اسفندماه سال ۱۳۶۴ در سلیمانیه عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و پیکر مطهر او را در زادگاهش به خاک سپردند.
انتهای پیام/
